Vaccinaties bij Honden

Honden worden al langere tijd gevaccineerd tegen verschillende ziektes. Het gemiddelde vaccinatieschema in NL ziet er als volgt uit:

6 weken: parvo en hondenziekte
9 weken: parvo, hondenziekte en kennelhoest
12 weken: parvo, hondenziekte, Weil (leptospirose) en HCC (leverziekte)
1 jaar: parvo, hondenziekte, Weil, HCC en kennelhoest (cocktailvaccinatie)

Parvo
Parvo is een zeer besmettelijke virusinfectie, die wordt overgebracht door direct contact met besmette honden of ontlasting waarin het virus nog 3 weken of zelfs langer kan overleven. Bij zeer jonge pups kan het zich uiten in hartproblemen. Pups tussen de 6 en 20 weken met parvo kijgen maag- en darmontstekingen. De klachten zijn dusdanig ernstig dat 16-48% van de besmette honden overlijdt. Net als ongeveer 85% van de besmette honden jonger dan 1 jaar oud.

Hondenziekte [Canine Distemper]
Hondenziekte is een erg besmettelijke ziekte die veroorzaakt wordt door een virus. Honden krijgen 3 tot 6 dagen nadat ze geinfecteerd zijn koorts en hun
witte bloedlichaampjes, die onder meer betrokken zijn bij de afweer, nemen af. Dit merk je als hondeneigenaar niet altijd, soms pas als je hond niet meer wil eten. De koorts neemt eerst af, maar komt binnen een week opnieuw opzetten. Er kan uitvloeing komen uit de neus en ogen. Ook wil de hond waarschijnlijk niets eten. Longen, maag en darmen vertonen symptonen en er kunnen zich neurologische problemen voordoen. Ongeveer de helft van de besmetten honden gaat uiteindelijk dood.

Kennelhoest
Kennelhoest is een ontsteking van de bovenste luchtwegen. Het is een milde ziekte die normaal gesproken weer vanzelf overgaat. Er zijn 2 varianten;
de een wordt veroorzaakt door de Bordertella bacterie en de ander door het parainfluenza virus. Extra voorzichtigheid is geboden bij pups en oudere honden. Bij hen kan de kennelhoest zich ontwikkelen tot een fatale longonsteking of een chronische bronchitis. Kennelhoest is zeer besmettelijk, zeker als honden dicht bij elkaar zijn. Daarom is het risico op een besmetting bij een hondenschool, pension en tentoonstelling groter. De incubatietijd is 5 tot 10 dagen. Het hoesten duurt zo’n 10 tot 20 dagen, maar na een dag of 5 moet de ergste hoest al enigszins vermindert zijn.

Weil [leptospirose]
Leptospirose is een geografisch sterk verspreide ziekte die vele diersoorten kan aantasten. Het is bovendien een zoönose, dat wil zeggen dat het van dieren op mensen kan worden overgebracht! Het wordt vandaag als de meest verspreide zoönose ter wereld beschouwd. Weil is een bacteriële ziekte die wordt overgebracht door urine van bijvoorbeeld ratten in het water. Binnen 4 tot 12 dagen na de besmetting treden de eerste klachten op. Zeker 80-90% van de besmette honden krijgt acuut nierfalen en ook de lever kan aangetast worden. Er zijn waarschuwingssignalen vooraf alhoewel sommige honden koorts krijgen, niet meer willen eten en lethargisch [sloom, slaperig, inactief]. De overlevingskansen hangen sterk af van de leeftijd en algehele gezondheid van de hond, de specifieke ziekteverwekker die het lichaam is binnen gedrongen en de de medische aanpak. Er is inmiddels een nieuwe uitgebreider geïnactiveerd vaccin tegen leptospirose bij de hond op de markt gebracht genaamd Nobivac L4 die een meer up-to-date bescherming biedt tegen leptospirose. Het bevat vier serovars waardoor het een bredere bescherming biedt tegen de belangrijkste oorzaken van leptospirose vandaag.

HCC [leverziekte]
HCC is een besmettelijke leverziekte. De symptomen varieren van een beetje koorts tot aan heftige leverontsteking en bloedingen. De ziekte komt de afgelopen jaren nauwelijks meer voor in gebieden waar honden over het algemeen gevaccineerd worden. De ernst van de symptomen bepaalt of een hond geneest of aan de ziekte overlijdt.

Vaccineren? Jazeker, maar met mate.

Lees hier over de nieuwe wetenschappelijk onderbouwde inzichten over het vaccineren van onze honden.

Het vaccineren van onze huisdieren is belangrijk, maar recent onderzoek toont aan dat het inentingsbeleid van de laatste jaren achterhaald is. (wij mensen laten ons ook niet elk jaar tegen tetanus of polio inenten).
Verschillende EU universiteiten bevelen daarom tegenwoordig een nieuw vaccinatieschema aan.
Omdat vaccinaties zeer belastend zijn voor het dier, gaat men tegenwoordig uit van de gedachte: “ Zoveel nodig, maar zo weinig mogelijk, aangepast aan het individuele risico dat een dier zou kunnen lopen”.

Recente studies wijzen uit dat verschillende vaccinaties voor langdurige immuniteit zorgen.
In detail gaat het om

– bescherming langer dan 7 jaar: Hondenziekte, Parvo, Hepatitis
– bescherming minimum 3 jaar: Rabiës, Parainfluenza
– minder dan 1 jaar: Leptospirosis (Ziekte van Weil)

De nieuwe aanbeveling is daarom:

1 x per 3 jaar: Hondenziekte, Parvo, Hepatitis:
1 x per 3 jaar: Rabiës (Nobivac van Intervet)
1 x per jaar: Leptospirosis (Ziekte van Weil)
1 x per jaar: kennelhoest (indien gewenst)

Afgeraden (vanwege mogelijke zware bijwerkingen):
– Borreliose
– Tetanus
– FSME

Ook binnen de complementaire zorg voor mens en dier wordt kritisch gekeken naar vaccinaties.
Producenten van de vaccinaties weten ook dat niet alle honden even goed reageren op een vaccinatie. In de bijsluiters van de diverse vaccins is een van de genoemde bijwerkingen een anafylactische shock. Dit is een heftige allergische reactie waar een hond aan dood kan gaan als er niet adequaat wordt opgetreden. In de bijsluiter van de zogenoemde cocktail-vaccinatie van Novibac staat onder het kopje bijwerkingen;
“In zeldzame gevallen kan vlak na vaccinatie een tijdelijke verhoging van de lichaamstemperatuur en/of tijdelijke overgevoeligheidsreactie (anafylaxis) optreden met symptomen zoals lethargie, oedeem in de kop, pruritis, dyspneu, braken, diarree of neervallen”

(pruritis betekent jeuk, oedeem is een opeenhoping van extracellulair vocht in weefsel, leidend tot een zwelling zonder toename van het aantal cellen en dyspneu betekent kortademigheid)